Bioboerin Corazon: "Verdwaald in een administratieve doolhof"
Nu het indienen van de Verzamelaanvraag weer door de deur staat zitten veel bioboeren met het handen in het haar. Bioboerin Corazon van CSA Grondsmaak uit Kontich kroop in de pen en deelde haar frustraties.
Het is midden in de nacht en in mijn hoofd spoken de antwoorden op vragen over agromilieumaatregelen, verzamelaanvragen, mestbankaangiftes. In sommige gevallen zijn deze vragen met één druk op de knop voor weer eens een seizoen van de baan. Andere vragen blijven me als boer al jaren achtervolgen.
Wij kozen voor bio en omranden onze velden met hagen, we voeren ze op met compost en haksel. Daarom komen wij vandaag in aanmerking voor heel wat agromilieumaatregelen. Allemaal streepjes en vinkjes die geplaatst moeten worden op de Verzamelaanvraag. Op het veld zijn deze hagen makkelijk te vinden, maar ze op een digitale kaart ingeven? Dat is een ander verhaal. Ik ben al 13 jaar boerin en nog steeds slaag ik er niet in om deze administratie alleen en zonder fouten in te vullen.
De Verzamelaanvraag is zoiets als de belastingaangifte. Je loopt er in verloren. En net zoals bedrijven voor hun aangifte te rade gaan bij een boekhouder, kun je als kleinschalig bedrijf terecht bij speciale landbouwboekhouders en -adviseurs. Hun uurtarieven liggen tien keer hoger dan het uurloon van de boer.
Enorm frustrerend, en die frustratie wordt nog veel groter als we het uiteindelijke verdict lezen: “Het bedrag dat wordt uitgekeerd voor al uw akkerranden en voor al hakselhout/compost ligt onder de 400 euro en zal daardoor niet worden uitbetaald.” Hoeveel we ook zelf investeren, ons bedrijf van 3 hectare is toch te klein.
Ik vind klein zijn niet waardeloos. Wat we op deze kleine 3 hectare doen, draagt bij tot iets goeds, iets belangrijks. Toch voel ik me door dit huidige beleid niet gewaardeerd. Alles stuurt ons in de richting van groter, opdat we misschien wel eens boven die 400 euro subsidie zouden komen voor al het werk dat we vrijwillig doen in het landschap. Vrijwillig, want we betalen zelf voor onze ecologische ambities. Biocontroles worden niet meer terugbetaald en agromilieumaatregelen, waarvoor we nota bene eerst heel wat bewijsmateriaal moeten verzamelen, lopen we mis. We zijn een kleinschalig bedrijf in een administratieve doolhof.
U vraagt zich af waarom er geen hagen en bomen meer in het landschap staan? Omdat de boer als enige geacht wordt om voor ons landschap te zorgen. Omdat elke boom en elke haag een foutmelding in de Verzamelaanvraag geeft. Op die vragen heb ik wel een antwoord. Ik draai me om en slaap verder, morgen zal ik gewoon weer zaaien.
Corazon De Raeymaker
Bioboerin CSA Grondsmaak