Aardappelen

Het telen van bioaardappelen is grotendeels te vergelijken met het telen van biogroenten: je gebruikt een gezonde, levende bodem, zonder kunstmest, zonder herbiciden of gewasbeschermingsmiddelen van chemisch-synthetische oorsprong. Hoe werkt een bioboer? 

De aardappelteelt heeft vaak te kampen met een lastige schimmel, Phytophtora, die zich in warme, natte zomers snel kan verspreiden. De keuze van het aardappelras speelt een belangrijke rol bij de strijd tegen deze schimmel. De bioboer gebruikt bij voorkeur sterke, robuuste rassen. Robuuste rassen worden gekenmerkt door hun tolerantie/weerstand tegen Phytophthora, hun betere gedrag bij abiotische stress (hitte, droogte, etc.) en een lagere stikstofbehoefte. Robuuste rassen zijn daarom de sleutel om de sector duurzamer en veerkrachtiger te maken. Naast weerbaarheid zijn teelteigenschappen en bewaarbaarheid belangrijke aspecten bij de keuze van het ras. Een snelle loofontwikkeling zorgt er bijvoorbeeld voor dat de bodem snel bedekt is en dat onkruid weinig kans krijgt. Robuuste biologische rassen zijn o.a. Biogold, Carolus, Connect, Sarpo Mira. Iedere variëteit heeft eigen kenmerken voor teelt, bewaring, uitzicht, koken en smaak.

Daarnaast zal een bioboer proberen om zijn oogst maximaal te beschermen door zijn aardappelen extra vroeg te planten zodat de schimmel weinig vat heeft op de planten. Hij laat meer ruimte tussen de planten om de schimmel af te remmen en zorgt voor een gezonde bodem. Veredeling met ggo's is niet toegelaten.

Na het rooien worden de aardappelen opgeslagen in grote loodsen. Grote ventilatoren blazen natte aardappelen droog. Daarna helpt de koude buitenlucht ze geleidelijk aan te koelen. Onmiddellijk na de oogst zijn de aardappelen in kiemrust en vormen zich geen uitlopers uit de ogen. De duur van de kiemrust hangt af van de bewaartemperatuur. Als de temperatuur in het voorjaar opnieuw toeneemt beginnen de aardappelen dus spontaan opnieuw te kiemen. In de gangbare teelt worden synthetische kiemremmers gebruikt, maar die zijn niet toegelaten voor biologische aardappelen. 

Ook in bio worden aardappelen verwerkt tot producten als frieten, chips en puree. Deze verwerking verloopt volgens specifieke regels voor bioverwerking. Het basisprincipe is daarbij dat verwerkte producten genoeg voedingswaarde en smaak van zichzelf moeten hebben, en dus bevatten ze zo weinig mogelijk toevoegingen. De Europese biowetgeving ondersteunt dat idee: het gebruik van additieven, hulpstoffen en technieken is zeer beperkt. Bovendien moet 95% van de ingrediënten van biologische oorsprong zijn. Ingrediënten op basis van ggo's zijn niet toegelaten.